Apple Macintosh – pierwszy Mac. „1984”

Kiedy zbierałem materiały to tego tekstu, w jednym z artykułów na stronie poważnego pisma przeczytałem, że Apple Macintosh był pierwszym komputerem z myszką i interfejsem graficznym, przeznaczonym dla masowego użytkownika. To nieprawda. Autorom polecam mój tekst sprzed tygodnia, na temat Apple Lisy. Lisa wyprodukowana w 1983 roku była pierwszym komputerem z interfejsem graficznym GUI sterownym myszką, przeznaczonym dla masowego użytkownika. Nie trafiła do mas lub jak kto woli „pod strzechy”, bo kosztowała aż 10 tys. ówczesnych dolarów (to około 25 tys. współczesnych dolarów). Nawet IBM nie sprzedałby swojego PC-ta za taką cenę. Poza tym Lisa miała problemy z systemem. Procesor Motorola 68000 5GHz i układ graficzny były zbyt słabe w stosunku do wymagań GUI. Widać to było podczas pracy z wymagającymi aplikacjami jak np. arkuszem kalkulacyjnym. Skomplikowane arkusze powodowały „zawieszanie się” komputera.

Macintosh młodszy brat Lisy

Projekt Apple Lisa to ponad 100 tys. sprzedanych komputerów i ponad miliard dolarów przychodu. Mimo to Lisa była projektem nieudanym, który przyniósł firmie stratę. Zarząd Apple nie bardzo wierzył w powodzenie Lisy, ponieważ już na etapie budowy prototypu generowała ogromne koszty. Dlatego w tym samym czasie prowadzono pracę nad innym komputerem o bardzo zbliżonych parametrach, ale mającym być znacznie tańszym. Równoległy projekt, rozpoczęty w 1979 roku, prowadził Jef Raskin, doktor informatyki, którego marzeniem było stworzenie wydajnego komputera, przyjaznego dla użytkownika, a jednocześnie sprzedawanego w takiej cenie, aby był dostępny dla przeciętnego Amerykanina. Komputera, który mógłby konkurować nie tylko z IBM PC, ale też z tanimi Commodorami czy Atari.

macintosh start

Prezentacja Apple Macintosh 128K.  Styczeń 1984 r. (fot. ze strony www. cnet.com)

Raskin był miłośnikiem jabłek odmiany Mc Intosh i swój projekt nazwał jak ulubiony owoc, ale żeby nie było problemów patentowych, zmienił pisownię na Macintosh. I tak rozpoczęła sie historia komputerów znanych dzisiaj jako rodzina Mac. W projekcie Raskina Macintosh miał monitor 9 calowy monochromatyczny o rozdzielczości 256×256, zintegrowany z jednostką centralną i standardowy interfejs, czyli klawiaturę. Jednak w 1981 roku do projektu wszedł Steve Jobs, usunięty z projektu Lisa przez CEO Michaela Scotta. Zrobił się kierownikiem projektu, odsuwając Raskina. Zmienił znacznie pierwotną koncepcję komputera, dodając przede wszystkim GUI i myszkę. Zmieniono też parametry techniczne podzespołów, tak, że z pomysłu Raskina została tylko skrzynka z monitorem 9 calowy.

Steve Jobs nazwał się „ojcem” Macintosha i w pewnym sensie miał rację. Ale nie tyle był „ojcem” komputera, jako maszyny, ale „ojcem” zjawiska medialnego i reklamowego, jakim był Apple Macintosh. Jobs po raz kolejny pokazał się jako doskonały marketingowiec – człowiek, ktory potrafi stworzyć produkt (niekoniecznie swojego pomysłu), wypromować go i sprzedać szerokiemu gronu odbiorców. W przypadku tego komputera zachwyciła zwłaszcza promocja, która pokazała, że Jobs to mistrz prezentacji, potrafiący porwać swoim entuzjazmem tłumy.

„1984”  

Wszystko zaczęło się od filmu reklamowego pt.: „1984”, w reżyserii Ridleya Scotta, znanego wtedy z  filmu  „Obcy, 8 pasażer Nostromo”. 60 minutowa reklama została pokazana w telewizji na kilka dni przed premierą Macintosha, w najlepszym czasie antenowym, podczas meczu Super Bowl.  Super Bowl to finał ligi futbolu amerykańskiego, który zazwyczaj odbywa się na początku roku, a przyciąga przed telewizory ponad 100 mln widzów w USA. Półminutowe reklamy kosztują nawet ponad 2 miliony dolarów (rekord 2,7 mln), ale przynoszą też milionowe zyski. Apple zapłaciło 750 tys. $ za 1 minutę czasu reklamowego. A konkretnie Steve Wozniak ze Stevem Jobsem, bo zarządowi nie spodobała się reklama i odmówił jej finansowania.

kadr z filmu 1984

Kadr z filmu reklamowego Macintosha pt.: „1984” (fot. www.businessinsder.com)

Tytuł filmu „1984” jest nawiązaniem do książki Georga Orwell 'Rok 1984″. W filmie dziewczyna w sportowym stroju, z jabłkiem na koszulce ucieka przed policją, wbiega do sali, w której z ekranu „Wielki Brat” przemawia do wsłuchanych w niego widzów. Dziewczyna wielkim młotem rzuca w ekran, który wybucha i wizerunek „Wielkiego Brat” znika. Pojawia się napis: „24 stycznia Apple przedstawi Macintosh i zobaczycie, dlaczego 1984 nie będzie jak „1984”. „Wielki Brat” to w pomyśle Jobsa oczywiście IBM, a Macintosh to młot, który uderzy w wizerunek Wielkiego Brata. Steve Jobes wypuszczając Macintosha rzuca wyzwanie wielkiemu IBM-owi.

Jobs mistrz prezentacji

24 stycznia 1984 roku na dorocznym spotkaniu akcjonariuszy Apple Steve Jobs przeprowadził półgodzinny pokaz, na którym po raz pierwszy wyciągnął z torby komputer Apple Macintosh, niewiele większy od kartki A4. Uruchomił system z dyskietki 3,5 calowej. W takt muzyki Vangelisa z filmu „Rydwany ognia” na ekranie komputera pokazał się napis „Macintosh szalenie wielki”, a na ekranie kinowym pokazano możliwości komputera, m. in. narysowaną w programie graficznym twarz Jobsa. Potem Macintosh przemówił, przedstawił się i powiedział, że Steve Jobs jest dla niego jak ojciec. Pierwszy raz komputer przemówił do tłumu, pierwszy raz pokazano tak zaawansowaną grafikę. 2600 osób zebranych na sali zgotowało Jobsowi owację na stojąco, a półgodzinny show przeszedł do historii komputerów i marketingu.

prezentacja macintosha

Steve Jobs podczas prezentacji Macintosha. 24 stycznia 1983 r. (fot. ze strony  www.forbes.com)

Steve Jobs wyciągnął Macintosha z torby jedną ręką, gdyż pudło jednostki centralnej i monitor tworzyły jedną bryłę o wymiarach 35x24x28 cm i ważyło tylko 8kg. Z IBM PC 5150 nie mógłby tego zrobić, bo składał się z pudła jednostki centralnej i monitora, do tego był cięższy i dużo większy. To wyciąganie komputera jak królika z worka miało pokazać przewagę Appla PC nad IBM PC.

Apple Macintosh 128K

Pierwszy Macintosh, nazwany później dla odróżnienia od innych modeli Macintosh 128K, był komputerem 32-bitowym, zbudowanym na bazie procesora Motorola 68000. Podobnie jak Lisa, ale jego procesor działał z prędkością 8 MHz, Lisy 5MHz. Mac miał 128kB pamięci RAM (stąd nazwa) i 64kB pamięci ROM. System Mac OS 1.0 ładował się z dyskietki 3,5 calowej o pojemności 400kB. Stacja dyskietek była zamontowana pod monitorem 9 calowym o rozdzielczości 512×342. Interfejsami była klawiatura podłączana za pomocą kabla telefonicznego i myszka z 1 przyciskiem. Można było dokupić drugą stację dyskietek i dżojstik. Komputer posiadał również głośnik i wyjście audio mono. Dysku twardego nie było.

mac kontra ibm

Macintosh vs. IBM PC (fot. ze strony www.manuelnoriega.es)

Apple Macintosh 128K kosztował 2495$. Wypuszczono również nową wersję Lisy z oznaczeniem 2, która kosztowała 1000$ więcej. Pierwszy Mac dobrze się sprzedawał dzięki medialnemu sukcesowi prezentacji i reklamy „1984”. W 1984 r. sprzedano 912 tysięcy komputerów, w 1993 sprzedaż roczna wynosiła 1, 8 mln sztuk. Sprzedaż Maców rosła, przychód ze sprzedaży zwiększał się co roku, a mimo to Apple tracił pozycję na rynku komputerów osobistych i miał kłopoty finansowe. A jedną z przyczyn był Bill Gates. Ale o to już inna historia.

Ciekawostka

Spółka Apple Computers weszła na giełdę w 1980 roku i od razu akcje z 14$ za sztukę skoczyły na 29$. Sprzedano wszystkie 4,6 mln akcji. Firmę wyceniono wtedy na 1,77 miliarda dolarów. Dzisiaj akcje kosztują ponad 200$, a spółka warta jest ponad bilion dolarów. Bilion, czyli 1 i 12 zer! Apple jest najbardziej wartościową spółką świata. W różnych rankingach finansowych wyprzedza ją czasem Alphabet, czyli Google. Lecz Google to korporacja czy raczej konglomerat firm. A Apple to tylko Apple i aż Apple. Mimo wzlotów i upadków od 5 dekad w czołówce największych firm świata i 5 dekad wśród największych firm produkujących komputery osobiste. Od kilku –  na 4 miejscu – z udziałem w rynku około 7-8%. Może 8% to niedużo, ale na stale kurczącym się rynku komputerów Apple jest jedyną obok HP firmą notującą co roku większe zyski. Jak widać „nadgryzione Jabłko” im starsze tym lepsze.

 

jobs i atkinson

Steve Jobs i Bill Atkinson z Macintoshem. 1984 r. (fot. ze strony www.pophisorydig.com)

 

W 1980 r. po raz pierwszy w historii giełdy finansowej sprzedaż akcji notowanej po raz pierwszy spółki przyniosła milion dolarów 300 osobom! Tak, 300 osób w jeden dzień stało się milionerami. Wśród 1000 pracowników Appla aż 40 zostało milionerami. Udziały założycieli firmy: Steve Wozniaka wyniosły 117 milionów, Mika Makkuli 203 milionów, a Steva Jobsa 217 milionów. Jobs w jednym z wywiadów powiedział, że w wieku 23 lat był wart 1 milion $, w wieku 24 lat 10 milionów $ a w wieku 25 lat 100 milionów $. Dodał jeszcze: „Nigdy nie robiłem tego, co robię dla pieniędzy”.

To chyba największa radość, największe szczęście każdego, kto para się jakąś pracą zawodową. Robić to, co się kocha i zarabiać na tym duże pieniądze. No, w przypadku Jobsa bardzo, bardzo duże pieniądze. Szczęściarz?   

 

Grzegorz Shamot

 

 

 

Źródła
=================
https://history-computer.com
http:// www.mac-history.net/
1984 Macintosh 128K/512K Teardown and Review
„https://www.youtube.com/channel/UCWzuNflwywaRVerbDsgG2lA”>TanRu
Steve Jobs Introduces the Macintosh
https://www.youtube.com/channel/UCHDr4RtxwA1KqKGwxgdK4Vg Computer History
https://nytimes.com
https://adage.com
Walter Isaacson – „The Innovators”
https://forbes.com
http://www.juanmnogueira.es
http://lowendmac.comhttp://
www.pophistorydig.com
Zdjęcie tytułowe: Macintosh 128k (fot. ze strony www.oldcomputers.net)

5 dekad PC-tów. IBM 5150, IBM Personal Computers

 

Bill Gates, Paul Allen, ani nikt z pracowników Microsoftu nie został zaproszony na uroczysty pokaz pierwszego komputera osobistego (PC) firmy IBM nazwanego IBM 5150, który odbył się 12 sierpnia 1981 roku. Microsoft został potraktowany jak pierwszy z brzegu dostawca śrubek do komputera, choć bez oprogramowania Microsoftu IBM 5150 byłby tylko skrzynką z monitorem. Microsoft był wciąż jeszcze małą firma, a IBM od lat gigantem, zajmującym 8 pozycję wśród największych korporacji na świecie. Ten mały Microsoft dostarczał kilka programów do PC-ta, w tym najważniejszy – system operacyjny PC-DOS v. 1.0, nazwany później DOS. Z czasem i DOS, i IBM PC stały się standardem w świecie komputerów osobistych i większość firm budujących komputery PC wzorowało się na IBM 5150 i jego oprogramowaniu. Do dzisiaj, jeżeli ktoś powie „komputer PC”, prawie każdy ma przed oczami komputery zrobione w IBM, a nie w Apple czy Atari.

 

IBM PC 5150

Mikrokomputer IBM 5150 zbudowano w oparciu o 8-bitowy procesor Intela 8088, taktowany zegarem 4,77 MHz. Miał 16 kB pamięci stałej (ROM), w której był zainstalowany BIOS (Basic Input/Output System), czyli zestaw podstawowych procedur pozwalających na komunikację systemu operacyjnego ze sprzętem. BIOS był nowością, ale wkrótce stał się standardem. IBM 5150 mógł mieć na płycie głównej od 16kB do 64kB pamięci RAM, z możliwością powiększenia do 640kB za pomocą kart rozszerzeń. Pierwsze modele IBM-a nie posiadały dysku twardego, w standardowym wyposażeniu był magnetofon, a nośnikami danych kasety magnetofonowe. Później wprowadzono dwie stacje dyskietek 5,25″ o pojemności 160kB, w kolejnych wersjach 360kB. Standardowo instalowano kartę graficzną monochromatyczną MDA, można było zamówić kolorową kartę CGA.

IBM 5150 z monochromtycznym monitorem 11,5″. 1981 r. (fot. http://dawnesystemy.cba.pl)

 

Co wyróżniało IBM 5150 od konkurencji, to monitor i klawiatura. Większość PC-tów konkurencji to jednostka centralna z klawiaturą połączone w jednej obudowie. Monitor, poza nielicznymi przypadkami jak Commodore PET, trzeba było dokupić. Generalnie firmy produkujące komputery nie zajmowały się produkcją monitorów. IBM jako pierwsza firma oferowała w zestawie IBM 5150 monitor IBM 5151. Był to monitor monochromatyczny o rozdzielczości 720×350 px., z 11, 5″ ekranem. Niestety, trzeba było za niego dodatkowo zapłacić.

Inaczej rzecz miała się z klawiaturą. Choć była ona odrębną częścią komputera była wliczona w cenę standardu (1565 $). Klawiatura ta była zupełną nowością. Składała się z 83 klawiszy. Miała osobną sekcję klawiszy numerycznych oraz 10 klawiszy funkcyjnych, gdzie każdy klawisz odpowiadał za wykonanie jakieś funkcji np. klawisz F1 uruchamiał funkcję pomocy. Klawiatura nie wyglądała jeszcze jak standard, który przyjął się wraz z IBM AT. Klawisze funkcyjne były umieszczone z lewej strony a nie na górze, jak w AT. Nie było wyodrębnionych strzałek, Alt i Ctrl były pojedyncze, a Enter był wąskim, pionowym klawiszem. Nie mniej był to krok w stronę standaryzacji klawiatur.  IBM-owska klawiatura była podłączana do jednostki centralnej długim kablem, co pozwalało na wygodną pracę, nawet w znacznej odległości od reszty komputera.  Poza tym, w przypadku uszkodzenia czy zużycia się klawiszy, łatwo było ją wymienić na nowy egzemplarz.

Klawiatura IBM 5150 1981 r. (fot. ze strony www.brutman.com)

 

Otwarte standardy IBM PC

Steve Jobs powiedział o mikrokomputerze IBM PC, że jest „do kitu”. Fakt, w porównaniu z komputerami Apple niczym nie zaskakiwał. Ot, zwykła, jak powiedział Jobs: „kanciasta skrzynka”. Ale po firmie IBM trudno spodziewać się ekstrawagancji. Projektowali komputery dla biznesu, przeznaczone do pracy. Miały być praktyczne i funkcjonalne, a nie ładne czy ekstrawaganckie. Choć moim zdaniem IBM PC wcale nie był brzydki. Miał swój klasyczny styl. Ale o gustach się nie dyskutuje. W biznesie liczą się fakty, a faktem jest, że prawie wszystkie następne komputery PC na całym świecie, przypominały budową właśnie IBM 5150, a nie Apple II czy Commodore PET. Ale to nie ze względu na urodę komputera IBM PC, a na politykę firmy.

Apple i inne firmy strzegły swoje patentów tak, żeby nikt nie mógł kopiować ich pomysłów. IBM zrobił inaczej. Ogłosi politykę otwartych standardów.  Chodzi o to, że koncern ujawnił dokumentację techniczną komputera IBM 5150 oraz kody źródłowe oprogramowania np. BIOS. Nie zastrzegł też systemu operacyjnego DOS, jako własnej licencji. Dzięki tym posunięciom IBM dopuścił do rynku inne firmy, które mogły kopiować IBM 5150 tworząc swoje komputery. Nazywano je „klonami” IBM PC. Poza tym dzięki otwartej architekturze sprzętowej, każdy klient mógł rozbudowywać swój komputer, korzystając z podzespołów produkowanych przez inne firmy. To pozwalało kupić np. kartę rozszerzeń pamięci czy dysk taniej niż oryginalne części Made in IBM.

 

Jedna z reklam podkreślająca nowatorską klawiaturę IBM PC (fot. ze strony www. steemit.com)

 

 Podstawową wersję IBM 5150 można było kupić za 1565 $, ale miała tylko 16kB pamięci RAM, nie posiadała stacji dyskietek ani monitora. Wersja z 64kB RAM, monitorem i stacją dyskietek kosztowała już około 3000 $, a wersja z maksymalną pamięcią 256kB oraz monitorem kolorowym i drukarką to  koszt 6000 $. Komputer w takiej cenie nie mógł trafić do przeciętnej amerykańskiej rodziny. Ale dzięki klonom IBM 5150 i rynkowi podzespołów do PC, komputery personalne  zaczęły trafiać pod amerykańskie strzechy. IBM PC stał się standardem, który zaczął od 1981 roku wyznaczać kierunki na światowym rynku komputerów osobistych.

 

Ciekawostka

W dużej mierze sukces IBM PC był zasługą świetnie przygotowanej kampanii reklamowej. Aby zapowiedzieć wejście nowego komputera na rynek, IBM ogłosił konkurs na kampanię reklamową PC-ta. Wygrała agencja reklamowa Lord, Geller, Federico & Einstain, znana z reklam prestiżowych marek np. fortepianów Steinway czy biżuterii Tiffany. Ludzie z agencji wpadli na pomysł, aby rzecznikiem IBM został znany z czasów niemego kina Charlie Chaplin. Oczywiście Chaplin nie mógł zagrać w reklamie, bo zmarł w 1977 r. Grana przez niego postać niemówiącego Małego Trampa, była ikoną kina niemego i ją „zatrudniono” do akcji reklamowej, a dokładnie aktora Billa Scuddera, grającego Małego Trampa. Zrobiono filmy reklamowe, reklamy do prasy, cała kampania ruszyła wraz ze sprzedażą komputera we wrześniu 1981 roku.

O rozmachu kampanii może świadczyć sama kwota rachunku, jaką IBM zapłaciło agencji Lorda za reklamę IBM PC. Było to 36 mln dolarów, ogromna suma jak na tamte czasy. Do tego IBM musiał zapłacić za prawo do wizerunku Małego Trampa. Była to największa, najdroższa kampania reklamowa sprzętu komputerowego. Przesłaniem kampanii było: „IBM PC to komputer dla twojej firmy, komputer dla twojej rodziny, komputer dla ciebie”. Dzięki sympatii, jaką widzowie darzyli postać graną przez Chaplina, wizerunek maszyny IBM nieco się ocieplił. Magazyn Time napisał, że Tramp dał IBM PC …ludzką twarz.

Jedna z reklam IBM PC z postacią Małego Trampa (ze strony (www. urtlegarage.files.wordpress.com)

 

Faktycznie reklama spodobała się konsumentom, podobnie IBM PC. W pierwszym dniu sprzedaży zamówiono 35 tysięcy. Początkowo IBM miał problem z realizacją wszystkich zamówień, do kwietnia 1982 sprzedano 50 tys. komputerów, a w rok po premierze sprzedaż osiągnęła pułap 200 tys. W 1983 roku wyprodukowano kolejny model IBM XT, a rok później IBM AT, cieszące się jeszcze większym powodzeniem u klientów. W 1985 r. IBM PC były już najlepiej sprzedającymi się komputerami osobistymi na światowym rynku, a do końca lat 80.  IBM i jego klony całkowicie zdominowały rynek.

 

Grzegorz Shamot

 

 

 

Źródła
=================
The Original IBM PC 5150 – the story of the world’s most influential computer – Modern Classic – You Tube
https://www.worthpoint.com/
Walter Isaacson – „The Innovators”.
http://dawnesystemy.cba.pl
htpps://computerhistry.org
https://turtlegarage.files.wordpress.com
http://oldcomputers.net
https://www.wired.com
www.developers-club.com
urtlegarage.files.wordpress.com
https://steemit.com/

Zdjęcie tytułowe: Monitor IBM 5151 (fot. ze strony www.classic-computers.org.nz)